De Volkswagen K70 is nooit een succes geweest en er zijn vrijwel geen exemplaren meer over: wereldwijd nog hooguit 250 stuks. Wie er graag een wil hebben, moet dus niet te ongeduldig zijn. Hoewel de auto een conservatieve vormgeving heeft, is de techniek modern, met een lijnmotor, waterkoeling en voorwielaandrijving. Dit concept werd ook toegepast bij de Passat en de Golf, die het startpunt markeerden voor de daaropvolgende zegetocht van Volkswagen.

Carrosserie
Ook de Volkswagen K70 is allerminst gevrijwaard van roest. Dat geldt vooral voor het voorste deel van de auto, omdat hier meerlaagse versterkingsprofiielen zijn gebruikt en de spatborden gelast zijn.Bij de veerpoten en de wielkuipen heb je de meeste kans dat je roest aantreft. De voorste kokerbalken (motorruimte) zijn ook vaak doorgeroest.
Techniek
Over de motor zijn positievere verhalen te vertellen. Hard geworden klepsteelafdichtingen leiden vaak tot een hoog olieverbruik. De 1,6-liter motor van onze testauto heeft een betere reputatie dan de 1.8 met 100 pk uit de K70 LS, die bij NSU vandaan komt.
Onderdelen
Omdat er zo weinig K70’s zijn, is het moeilijk om aan onderdelen te komen die specifiek voor deze auto zijn gemaakt. De internationale K70-club heeft veel onderdelen opgekocht, daar kun je soms nog terecht. Vooral ruitrubbers zijn echter nauwelijks meer te krijgen. Op het gebied van remmen en onderstel zijn er veel overeenkomsten met de Passat en ook met de Kever. Daardoor zijn de desbetreffende onderdelen ruimer verkrijgbaar.
Aandachtspunten
- Roest rond de spatborden, veerpoten, aan kofferbakbodem en wielkuipranden.
- Klepsteelafdichtingen.
- Solex-carburataur.