Als je als autofabrikant je concurrenten op achterstand wilt zetten, is het slim om iets nieuws of bijzonders te proberen. Alleen pakt dat niet altijd goed uit. We richten de schijnwerpers op een aantal van de grootste auto flops uit de geschiedenis. De Triumph Acclaim uit 1981 was de laatste stuiptrekking van het ooit zo mooie en spannende Britse merk. En het was niet wat je noemt: going out with a bang …
Of Honda er slim aan heeft gedaan om in de jaren 80 uitgerekend met British Leyland vriendschap te sluiten? In elk geval leerden de Japanners dat de Britten gek waren op pasteltinten en beige interieurs. Het eerste product dat uit de samenwerking voortkwam, was de Triumph Acclaim. Oftewel een in de oude Morris-fabriek in Cowley gebouwde Honda Ballade. En dat was op zijn beurt weer de hier nooit geleverde Civic sedan. Gááp, mag ik een driedubbele espresso!?
Een betrouwbare Triumph
In onze herinnering was vrijwel elke Triumph Acclaim metallic lichtgroen. Hoewel: misschien hebben we ook wel eens een lichtgrijze gezien. De Acclaim had weinig binnenruimte te bieden en het comfort was ook maar zozo. In dat opzicht was het een echt BL-product. In kwaliteitsopzicht was het daarentegen een typische Japanner, want met de betrouwbaarheid van de techniek was weinig mis. Dat was met de voorganger van de Triumph Acclaim, de Triumph Dolomite, helaas wel anders.
Acclaim allesbehalve sportief
Toch werd de Acclaim niet gepruimd. Triumph was van oudsher een sportief merk – à la Alfa Romeo in Italië – en als het de Acclaim aan iets ontbrak, dan was het wel sportiviteit. En dat terwijl de Triumph Dolomite Sprint nog kon wedijveren met de BMW 2002. Niet in de laatste plaats dankzij zijn destijds sensationele, 127 pk sterke 16-kleppenmotor. Die had de Dolomite Sprint al in 1973. Daarmee was het de eerste in serie geproduceerde auto met multikleppentechniek. Dus lang voordat Toyota en eh … Honda daarmee doorbraken.
Bij het grofvuil
In tegenstelling tot de gemiddelde Triumph-liefhebber, raakte Tante Priscilla uit Middle Fritham wél enthousiast van de gezapige sedan. Maar wereldwijd waren er te weinig tantes Priscilla. Na drie jaar en 130.000 exemplaren werd de productie van de Acclaim alweer gestaakt en werd het merk Triumph bij het grofvuil gezet. Datzelfde gebeurde vrij snel met de meeste Acclaims. Niet omdat de techniek het begaf, maar omdat ze roestten als goedkope spijkers in een zoutbad. En geen mens die de moeite nam om de roestschade te herstellen …
De Acclaim werd eind 1983 opgevolgd door de Rover 213, wat opnieuw weinig anders was dan een omgedoopte Honda. Desondanks bleef Honda nog jarenlang samenwerken met Austin-Rover. Totdat BMW een kopje thee kwam drinken in Engeland …
