Voordat Max Verstappen races ging winnen in de Formule 1, viel het Wilhelmus alleen in de historische racerij met enige regelmaat te beluisteren. De pijlsnelle Shelby Cobra van David Hart is moeilijk door de concurrentie te verslaan.
Waar de Cobra van het Nederlandse DHG Racing ook aan de start verschijnt, hij meldt zich steevast in de voorhoede. En niet zelden is hij zijn opponenten veel te snel af. Deze prestatie verdient in allerlei opzichten een staande ovatie, want zo’n Shelby Cobra laat zich niet gemakkelijk bezweren. Alleen wie deze helse machine volledig in de vingers weet te krijgen, heeft kans op klinkende successen. Zoals coureur David Hart en de heren van DHG Racing.

Het tafereel is ronduit spectaculair en brengt het publiek massaal op de banken. Vooral de toeschouwers die in de bochten van het circuit een plekje hebben gevonden, kunnen rekenen op een geweldige show. Ronde na ronde laten de dikke achterbanden van de Shelby Cobra lange sporen zwart rubber achter op het asfalt, wanneer David Hart of de vaste gelegenheidscoureurs Hans Hugenholtz, Tom Coronel, Giedo van de Garde of Olivier Hart het gevecht aangaan met het 455 pk sterke monster. Terwijl de Shelby Cobra als een serpent over het asfalt glibbert en glijdt, is het voor de rijder aftasten waar de tractie wordt hervonden. Om die meteen daarna weer te kwijt te raken zodra het gaspedaal wordt gevloerd. Maar toch is de Shelby Cobra van DHG Racing een uiterst effectief strijdwapen, dat inmiddels een indrukwekkende staat van dienst heeft opgebouwd.
Luis in de pels
De in 1963 gebouwde Cobra – chassisnummer CSX 2049, een echte Shelby dus – is sinds 2009 eigendom van DHG Racing. Tijdens een van zijn eerste optredens, de zesuursrace op Spa-Francorchamps, liet de auto meteen zien dat hij uit het juiste racehout gesneden is. Zaterdagavond om 22 uur reed de blauwe Shelby Cobra als tweede onder het zwart-wit geblokt door, met maar een heel kleine achterstand op een veel sneller geachte Ford GT40. Sindsdien is David Hart met zijn Shelby Cobra de luis in de pels van de snelste GT40-piloten. Die moeten niet zelden hun hoofd buigen voor de fantastische wagenbeheersing en natuurlijke snelheid van de Nederlandse coureur. Le Mans, Goodwood, Spa-Francorchamps, Zandvoort – overal waar Hart met de blauwe Shelby Cobra op de startgrid verschijnt, maakt hij in de voorhoede van het veld het leven zuur van de allersnelste GT’s.
Overal waar Hart met de blauwe Shelby Cobra op de startgrid verschijnt, maakt hij het leven van de allersnelste GT’s zuur.
Laatst nog, in het voorprogramma van de 24 Uur van Le Mans. Het Circuit de la Sarthe is het strijdtoneel waar de GT40’s de dienst uit horen te maken. Op de lange rechte stukken van Hunaudières kunnen de Fords hun aerodynamisch voordeel optimaal uitbuiten. Wie op Le Mans aanwezig was of de beelden van de historische race op tv heeft gezien, zal zich verkneukeld hebben aan die bliksemse Shelby Cobra uit Nederland, die torenhoog boven de platte Fords GT40 uitstak.
Bochtenridder
Ja, hij moest op topsnelheid zijn meerdere erkennen in de Fords GT40 en de veel gladdere Cobra Daytona. Maar zodra er weer bochten in het zicht kwamen, remde en stuurde Hart – die kan bogen op een lange racecarrière en tijdens de 24-uursrace op Le Mans zowel in de GT1 (Corvette, 2de in 2010) en de LMP1 (Racing for Holland, 25ste in 2009 met Jan Lammers en Jeroen Bleekemolen) – de opgelopen achterstand weer kundig weg. Gestart vanaf de negende positie, werd de Shelby Cobra uiteindelijk als vierde afgevlagd. Net geen podium, maar als je bedenkt dat een Shelby Cobra op de lange rechte stukken van Le Mans zwaar in het nadeel is, leer je vanzelf snappen hoe snel de auto en zijn berijder daadwerkelijk zijn.
Ongelukkige gesternte
En dan te bedenken dat de Shelby Cobra onder een uiterst ongelukkig gesternte zijn raceloopbaan is begonnen. Chassis CSX 2049 werd in 1963 afgeleverd aan Mrs. Ann Abidin. Zij liet de auto met ondersteuning van Shelby American als privé-inschrijving in actie komen tijdens evenementen van de SCCA, de Sports Car Club of America. CSX 2049 debuteerde op 14 juli 1963 tijdens de Pomona Road Races en finishte tijdens dit evenement, in handen van Ted Roberts, als zesde. Tijdens de volgende races werd de auto gereden door Paul Cunningham, die zich onder zijn vaste startnummer 37 inschreef voor de races op San Luis Obispo County Airport, Riverside, Laguna Seca en Willow Springs – maar helaas zonder grote successen.

Op 17 november 1963 stond de race op Willow Springs geprogrammeerd als afsluiter van de dag. Het was al laat in de middag, op start/finish en in de laatste razendsnelle bocht naar het lange rechte stuk werd het zicht van de coureurs belemmerd door de laag boven het circuit hangende zon. Cunningham, die toch al niet tevreden was met de afstelling van de Shelby Cobra, raakte in de eerste ronde bij het uitaccelereren van de laatste bocht op volle snelheid naast de baan. Er was geen redden meer aan en Cunningham crashte fataal, waarna de race direct werd gestaakt.
Wanneer de restanten van de auto precies tevoorschijn zijn gehaald voor restauratie, is bij DHG Racing niet nader bekend.
Het wrak van CSX 2049 verdween vervolgens voor vele jaren achter slot en grendel. Wanneer de restanten van de auto precies tevoorschijn zijn gehaald voor restauratie, is bij DHG Racing niet bekend. Maar er zijn foto’s in omloop die dateren uit de jaren negentig, waarop de Cobra te zien is in zijn oude kleurenschema: blauw met een witte streep over de neus. De Shelby Cobra draagt dan nog niet zijn karakteristieke polyester Le Mans-hardtop, met de vulopening van de tank rechts boven de achterruit. Die heeft de auto later aangemeten gekregen. Tijdens de 24-uursrace op Le Mans stonden twee Cobra’s met een dergelijke gestroomlijnde hardtop aan de start. De equipe Bolton/Sanderson (AC Cars Ltd.) eindigde deze race als zevende, Hugus/Jopp (ingeschreven door Ed Hugus) viel voortijdig uit.
Restauratie Shelby Cobra
Bij de restauratie van CSX 2049 kon een deel van het oorspronkelijke chassis worden gered, maar voor deelname aan historische races is een belangrijk deel van de constructie vernieuwd en verstevigd. Freddy Rijshouwer, tambour-maître van DHG Racing: “Een deel van de Shelby Cobra is nog authentiek, maar je moet wel heel goed rekening houden met materiaalmoeheid. Als gevolg hiervan kan de auto een belangrijk deel van zijn stijfheid verliezen. Wanneer je dan voluit gaat racen, kunnen de metalen gaan scheuren en dat is levensgevaarlijk.” Maar dat geldt voor alle klassiekers die geprepareerd worden voor de deelname aan historische races. Racewagens die nog 100 procent origineel zijn, worden misschien alleen nog gebruikt voor demonstratieritten.

De reglementen van de organiserende partijen schrijven voor, dat de Cobra voor deelname aan historische races volgens de oorspronkelijke specificaties opgebouwd dient te zijn. Zodoende heeft hij, net als in 1963, een 289 cubic inch (4,7-liter) Ford V8. Net zoals in de vroegere race-Shelby’s wordt die gevoed door vier dubbele Weber-carburateurs. Ook de transmissie, het chassis en de wielophanging – met een bladveer vóór en een starre achteras – zijn zoals die in 52 jaar geleden al werden toegepast. Toch staat de tijd binnen de historische autosport ook niet stil. In de laatste vijf decennia is natuurlijk heel veel meer kennis over de auto’s opgedaan. Terwijl de toegepaste materialen dankzij de technologische ontwikkelingen ook grote stappen vooruit hebben gemaakt.
Ford 289 V8 motor
In 1963 hadden de race-Shelby’s met de Ford 289 V8 motor een vermogen van om en nabij de 375 pk, maar dat bedraagt dankzij de veel zorgvuldigere assemblage en nauwkeurige uitbalancering van alle draaiende componenten inmiddels 445 pk. Waarmee de Shelby Cobra van DHG Racing, bij een maximum toerental van 7000 tpm, met gemak 250 km/h haalt. De remmen zijn in de basis eigenlijk ook niet anders dan van de exemplaren uit 1963, maar door betere remblokken is de vertraging veel krachtiger. Ook al wordt er gesproken van oorspronkelijke specificaties, op een circuit van gemiddelde lengte heeft de Cobra talrijke seconden minder nodig dan hij in 1963 zou hebben. En de tijden gaan jaarlijks verder naar beneden.
Op een circuit van gemiddelde lengte heeft de Shelby Cobra talrijke seconden minder nodig dan hij in 1963 zou hebben.
Rolkooi Shelby Cobra
Wat natuurlijk wel een enorme vlucht heeft genomen sinds 1963, is de aandacht voor de veiligheid. Op oude foto’s is te zien dat Paul Cunningham niet veel meer bescherming had dan een simpel boogvormig buisje achter zijn rug. Tegenwoordig zit er een uiterst sterke rolkooi in de Cobra, om de coureur bij een crash (zo veel mogelijk) te behoeden van letsel. De kooi is stevig bevestigd op het ladderchassis en zorgt er ook voor dat de stijfheid van het geheel enorm is toegenomen. Weliswaar is het gewicht van de Shelby Cobra ook omhoog gegaan – hij weegt nu een kleine 1020 kilo – maar dat wordt gemakkelijk gecompenseerd door de verbeteringen in de rijeigenschappen. Ook het brandstofsysteem voldoet aan de modernste veiligheidseisen en rechts onder het dashboard is een brandblusser gemonteerd. Daar had in 1963 nog geen mens over nagedacht.
Historische races Shelby Cobra
De Shelby Cobra van DHG Racing heeft grote successen op zijn naam staan, en daar komen er in de toekomst ongetwijfeld nog heel veel bij. Ervan uitgaande dat de auto kan worden doorontwikkeld én betrouwbaar blijft. Want racen is en blijft een mechanische sport en ondanks een perfecte voorbereiding ligt technisch malheur altijd op de loer. Schade mag daarnaast ook niet worden uitgesloten, want historische races zijn geen plechtige optochten. Er wordt voluit geracet, niet alleen door David Hart en gelegenheidscoureurs Hugenholtz, Coronel, Van de Garde en Davids zoon Olivier, maar ook door de concurrentie. Iedereen wil maar een ding en dat is winnen. Contact tussen de auto’s is op het scherp van de snede daarom niet uitgesloten.

Maar waar de Cobra ook aan de start verschijnt, het publiek is verzekerd van spektakel. Zet de Historic Grand Prix op Zandvoort en de zesuursrace op Spa-Francorchamps daarom alvast in uw agenda – en mogen wij u een bezoek aan de Goodwood Revival ook aanbevelen? U zult tijdens deze weekends getrakteerd worden op een schouwspel dat zijn weerga niet kent. Waarbij de Shelby Cobra van DHG Racing zich vanzelf aankondigt, met een hoop kabaal en ergens voor in het startveld tussen een heel leger GT40’s.
Waar de Shelby Cobra ook aan de start verschijnt, het publiek is verzekerd van spektakel.
Geluid Shelby Cobra
U zult versteld staan van de snelheden die bereikt worden en als u een stoeltje vindt op een tribune aan een bochtig gedeelte van het circuit, kunt u het gevecht tussen de Shelby Cobra en zijn coureur vanaf de eerste rang aanschouwen. En vergeet vooral niet het geweldige geluid van de Cobra in u op te nemen. Het ongedempte V8-gehamer gaat door heel je lichaam heen – zeker op Spa-Francorchamps is een goede gehoorbescherming een vereiste, wanneer u plaatsneemt op de tribune tussen La Source en Eau Rouge, tegenover de pitstraat. Maar loop liever een paar honderd meter verder, tot aan de voet van Eau Rouge. Niet voor niets is dat de favoriete bocht van vele coureurs.
U zult met verbazing zien hoe de Cobra hier glibberend en glijdend de heuvel beklimt, ronde na ronde in een worsteling verwikkeld met zijn coureurs. Het startveld is enorm tijdens de Spa Six Hours, maar de Cobra is gemakkelijk te herkennen. Hij rijdt voor in het veld, waar hij het gevecht aangaat met een heel leger GT40’s. Wie de winst pakt, is bij voorbaat nog lang niet zeker.

Classic Cars #48
In deze editie: Alpine A110 1600, Alpine A310 S, Alpine V6 Turbo Le Mans, BMW 325i Cabrio, BMW Z1, General Motors EV1, Jaguar XJ40, Lancia Fulvia Berlina, Mercedes 320 Kombinations-Coupé, Mercedes C 111 II D, Packard Hawk, Peugeot 406 Coupé, Renault 4 F4, Studebaker Golden Hawk, Sunbeam Venezia, Volvo C70 Coupé